കുന്നിനു മുകളില്
ഒറ്റയ്ക്കായാ ചെറു മരം
പച്ചപ്പു പുതച്ച കുന്നിന്റെ
ഇനിയും മുറിയാത്ത
പൊക്കിള് കൊടി
ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ വേദനയില്
ചെറുകാറ്റിനായി
ഒറ്റക്കാലില് ഒടുങ്ങാത്ത തപസ്സ്
ഇടക്ക് കാറ്റിന്റെ കുസൃതിയില്
ഇക്കിളി പൂണ്ട് കുന്നിന്റെ
പച്ചപ്പിലോളിക്കാന് നോക്കും
മരം കുന്നിനെ ചുംബിക്കും പോലെ
അല്ലെങ്കില് കാണുന്നവര്ക്ക്
പ്രണയത്തിന്റെ ഒരര്ദ്ധവൃത്തം
പ്രണയ ലീലകള്ക്കൊടുക്കം
കാറ്റു പോയ വഴിയെ
മരം കുന്നോട് കാത്തിരിപ്പിന്റെ
വിരഹവേദന ഇലപോഴിക്കും
കഥകളില് മധുരം കിനിഞ്ഞൊരു
പഴത്തില് വിത്തായോളിപ്പിച്ച
അമ്മമരത്തിന് ഓര്മ കരയും
കുന്നിലുപേക്ഷിച്ചു പോയ
കിളിയുടെ കൊഞ്ചല് കേള്ക്കും
മഴയില് വേരറ്റു പോവാത്ത
കുന്നിന്റെ പരിരംഭണം മുറുകും
ബന്ധനത്തിന്റെ സുഖമുള്ള നോവു കവിയും
ഋതുഭേദങ്ങളില് മരം കുന്നിന്റെ
നിറങ്ങള് ചാലിക്കും
പച്ച, ചുവപ്പിനും ചുവപ്പ്, മഞ്ഞയ്ക്കും
എല്ലാം പരസ്പരം ഒന്നാകും
കുന്നിന് ചരുവില് മരത്തെ
കാണെക്കാണെ മരം ഞാനാകും
നിന്റെ ഋതുഭേദങ്ങളില്
മരം പോലെ പെയ്തും
പുഴ പോലെ ദാഹിച്ചും
ഒരു വസന്തത്തിന്റെ
നോവു നെഞ്ചില് കുറുകിയും
ഒടുവില് മരവും പുഴയുമാവാതെ
വസന്തത്തിന് നോവറിയാതെ
ഏതോ കാറ്റില് നിലം തൊടാതെ
വീണുടഞ്ഞ ഒരു തുള്ളി കണ്ണീര്.
22 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
ഏതോ കാറ്റില് നിലം തൊടാതെ
വീണുടഞ്ഞ ഒരു തുള്ളി കണ്ണീര്.
very nice dear...
all the best,, keep writing
രാജേഷേ നന്നായിരിക്കുന്നു...
വാക്കുകള്ക്ക് ഒരു മൂര്ച്ചയില്ലായ്മ പോലെ...
പ്രണയ ലീലകള്ക്കൊടുക്കം
കാറ്റു പോയ വഴിയെ
മരം കുന്നോട് കാത്തിരിപ്പിന്റെ
വിരഹവേദന ഇലപോഴിക്കും
SUPER..... dear
nannaayi raajEsh.
aadya kavithayuTe Sakthi ithilEkk etthiyilla enn thOnni.
enkilum mOSamenn paRayaan niRvaahamilla thanne.
manOharamaayenn paRayaanum vayya.
NAMOVAAKAM....
പ്രണയ ലീലകള്ക്കൊടുക്കം
കാറ്റു പോയ വഴിയെ
മരം കുന്നോട് കാത്തിരിപ്പിന്റെ
വിരഹവേദന ഇലപോഴിക്കും
കവിത നന്നായിരിക്കുന്നു. രാജേഷേ, കൂടുതല് നല്ല കഥകള്ക്കായി വീണ്ടും വരാം.
എന്റെ ബ്ലോഗിലും ജോയിന് ചെയ്യണേ...!!
ആശംസകള്...!!
www.tomskonumadam.blogspot.com
ഒടുവില് മരവും പുഴയുമാവാതെ
വസന്തത്തിന് നോവറിയാതെ
ഏതോ കാറ്റില് നിലം തൊടാതെ
വീണുടഞ്ഞ ഒരു തുള്ളി കണ്ണീര്. ...
എല്ലാം നല്ലതിനാകും രാജേഷ്..ഇനിയും
വസന്തം വരും..പൂക്കള് വിരിയും..
ഇലകള് തളിര്ക്കും..
ഇനിയും നല്ല
കവിതകള് വിരിയട്ടെ...ആശംസകള്...
മനോഹരം
മരങ്ങള്ക്കും വിരഹമുണ്ട്,വേദനകളും ദു:ഖങ്ങളും....
മറ്റുള്ളവര്ക്കായി ഇലപൊഴിച്ചു മൌനവ്രതമാചരിക്കുന്നല്ലോ..
പക്ഷെ,മരങ്ങള് പൂര്വ്വോപരി ശക്തരായി കായ്ഫലങ്ങളുമായി
ഉയിര്ക്കുന്നല്ലോ ! ഓരോ വസന്തവും അവയ്ക്ക് യൌവ്വനം തിരിച്ചു
നല്കാന് മത്സരിക്കുന്നു!
ഋതുഭേദങ്ങളില് മരം കുന്നിന്റെ
നിറങ്ങള് ചാലിക്കും
പച്ച, ചുവപ്പിനും ചുവപ്പ്, മഞ്ഞയ്ക്കും
എല്ലാം പരസ്പരം ഒന്നാകും
കരുത്തുള്ള ഒറ്റ മരം
കൊടുംകാട്ടിലെ കൊടുങ്കാറ്റിൽ
തോറ്റുതൊപ്പിയിടാത്തൊരൊറ്റമരം !
GOOD..!!
ആശംസകള്.!!!
മനോഹരം ഒറ്റമരം ഒത്തിരി ഇഷ്ടായി
മരം നീയായി പ്രണയത്തെ വാരിപുണർന്ന്
അവസാനം കരങ്ങളിൽ കിടന്ന് മരിക്കറാകുമ്പോൾ
ഇല പൊഴിക്കുന്നതിന് തുല്യമായ് കണ്ണീർ തൂകി
പ്രണയത്തെ തണുപ്പിക്കണെ!!!
'പഴത്തില് വിത്തായോളിപ്പിച്ച
അമ്മമരത്തിന് ഓര്മ കരയും
കുന്നിലുപേക്ഷിച്ചു പോയ
കിളിയുടെ കൊഞ്ചല് കേള്ക്കും'
ചിലപ്പോള് ഒറ്റപ്പെടല് ഒരു സുഖം തരും .ഓര്മ്മകള് കരയിക്കുന്നതും കെള്ക്കാത്ത കൊഞ്ചല് കേള്ക്കാന് കഴിയുന്നതും ഒക്കെ ഒരു സുഖം തന്നെയാ...
ആശംസകള്
കവിത ഇങ്ങിനെ തൊട്ട്-തൊടാതെ കടന്നുപോയി... വരികള്ക്ക് കുറച്ചുകൂടി ഇരുത്തം വേണ്ടിയിരുന്നു എന്നു തോന്നി വായിച്ചപ്പോള്. വളരെ ചെറുതാക്കാമായിരുന്ന ഒരു കവിത
പ്രണയ ലീലകള്ക്കൊടുക്കം
കാറ്റു പോയ വഴിയെ
മരം കുന്നോട് കാത്തിരിപ്പിന്റെ
വിരഹവേദന ഇലപോഴിക്കും
eshdamaayi
good one dear!
good one dear!
കുന്നിന്മുകളിലെ ഒറ്റപ്പെട്ട മരത്തില് നിന്ന് പൊഴിയുന്ന ഇലകള് പോലെ ഏകാന്തമായ ഒരു പ്രണയത്തിന് വാഗ്ദാനങ്ങള് അവശിഷ്ടമായിത്തീരുമോ എന്നതാണ് ജീവിതത്തിലെ വലിയ സന്ദേഹങ്ങളിലൊന്ന് ...
"കഥകളില് മധുരം കിനിഞ്ഞൊരുപഴത്തില് വിത്തായോളിപ്പിച്ചഅമ്മമരത്തിന് ഓര്മ കരയും."
നല്ല കവിത.
ഇവിടെ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞ എല്ലാവര്ക്കും
അതു പോലെ ഫേസ് ബൂക്കില്
അഭിപ്രായം പറഞ്ഞ
പോളി വര്ഗീസ്,
മിനി വി.എസ്,
സാദത്ത്,
അസ്മൊ,
ബേബി കിരണ് അംബാടി,
അരുണ് ടി വിജയന് ,
ജയശ്രീ അനന്ദ....ഒരുപാടു നന്ദി.
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ