വ്യാഴാഴ്‌ച, ഫെബ്രുവരി 17, 2011

വെറുതെ, വെറുതെ,വേരറ്റ്...

.
.
രു ചില്ല,

ഒരു സ്നാപ്,
ഒരു വനം.

ഒരേ ക്യാമറ,
ആയിരം സ്നാപ്സ്,
നീ അപൂര്‍ണ്ണം

നമ്മള്‍,

വാക്കുകളുടെ ഒരു കടല്‍,
നിന്നിലെത്താതെ പോവുന്ന,
എന്റെ മനസ്സ്

***********************************
മുഖം കറുപ്പിച്ചൊരാകാശമേ,
എന്നും വരാറുള്ളൊരാ
ചുള്ളന്‍ പ്രഭാതത്തെ,
പീണക്കിയയച്ചുവോ ഇന്നു നീ?

***********************************

നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള
ഓര്‍മ്മകളുടെ, ചുഴലിയില്‍
നില്‍ക്കുന്നതുകൊണ്ടാവണം,
ഒറ്റപ്പെടലെന്ന നീറ്റല്‍ അറിയാതെപോയത്.

കുന്നിന്‍ ചരുവിലെ മരം,
ഇലകളില്‍ നിന്നു മഴത്തുള്ളിയെ
കൈവിടും പോലെ ഓര്‍മ്മകളില്‍നിന്നു
നിന്നെ,
കുടഞ്ഞു കളയാനും പറ്റുന്നില്ലല്ലോ

***********************************

മൂക്കുമ്മുലയുമില്ലെങ്കിലെന്ത്
ശൂര്‍പ്പണ്‍ഖേ,
നീയാണു സുന്ദരി

ഹൃദയഛേദത്തെക്കാള്‍
മേലെയെന്താണ് പ്രണയമേ,
നിയെനിക്കു തന്നു മടങ്ങുക

***********************************